بركه من

مي خوام زلال و آبي باشم. مثل خودم. مثل خود واقعيم. مي خوام از شكستم تو وبلاگ درس بگيرم. ديگه خودم باشم و خودم. واقعي واقعي در يك دنياي مجازي. و از نداشتن خواننده لذت ببرم. لذت بي دردسري. لذت آزادي. اون چيزي كه دارم اينقدر برايش مايه مي ذارم و اينقدر قيمت مي پردازم. و مي خوام "مبارزه" كنم. بهم مي گن مبارزه كن. نبر. از سختي نترس. از شكست شكست نخور. قبول شكست نكن. مي خوام زلال زلال باشم. بدون اينكه كسي بدونه يا بخونه يا بشناسه.