برکه من

Saturday, June 18, 2005

none


هر كاريش هم بكنم دست و دلم كه به نوشتن نمي ره. وقتي هم كه مي ره وقت نوشتن ندارم...

آخرش هم مجبور شدم استخاره بزنم. مي دونم به هر كي ديگه هم راي مي دادم همون احساسي رو مي داشتم كه با راي دادن به هاشمي داشتم. ترديد، انزجار، شك، نگراني، ناراحتي ... فرقي نمي كرد...

جالبه! سطح حضور مردم خيلي خيلي بالا بوده. اون وقت آقاي خامنه اي دقيقاً همون مدل كه خودش دوست داره از اين استفاده مي كنه (همون چيز كه ازش مي ترسيدم) گفته كه شركت مردم در انتخابات علاوه بر اينكه انتخاب رئيس جمهوره، تاييد نظام هم هست!! تا كي مي خوان مثل كبك كلشون رو بكنن تو برف و بگن همه ما رو خيلي دوست دارن. به خدا همين كه مردم راي مي دن يعني خيلي مردم صبوري اند كه هنوز به شما يه شانس ديگه مي دن (البته بدبختها اگه ندن چي كار كنن؟ مگه فرقي هم مي كنه براشون؟)